Afval als grondstof
(Tom Lassing)
08/02 8:08
Nu we serieus zien dat bepaalde grondstoffen steeds moeilijker en duurder uit de aarde of door de chemie industrie gehaald of gemaakt kunnen worden, zullen we serieuzer moeten worden met hergebruik.
We horen er wel veel over, maar Europa loopt enorm achter. Zelfs de VS is al heel veel verder.
Europa heeft bijvoorbeeld een structureel tekort aan lithium.
Dat terwijl we enorme bergen aan batterijen per jaar weggooien.
Het wordt wel apart verzameld, maar dan? Wat doen we er dan mee?
In West Europa bijzonder weinig. Er zijn vrijwel geen bedrijven die hier serieus en efficiënt mee bezig zijn.
In de VS is een bedrijf dat 95% van iedere ontvangen batterij, of het nu een kleintje is of een EV batterij, terug weet te winnen.
Ook in Noorwegen staat zo'n fabriek alleen die beperken zich tot alleen EV batterijen. Ook daar 95% terugwinning van het gebruikte materiaal.
Het zijn fabrieken die vrijwel volledig met een gesloten circuit aan het werk zijn. Geen waterafval, geen rook.
Het voordeel is dat ze hiermee een vrijwel onuitputtelijke hoeveelheid lithium tot hun beschikking hebben, want oude batterijen zijn uiteindelijk dus wel her te gebruiken, maar je moet alles verpulveren om het weer op te kunnen bouwen.
In Europa is het doel om in 2030 35% van het afval lithium terug te winnen. Een niet bijster ambitieus doel.
De fabriek in Noorwegen kan momenteel slechts 25.000 EV batterijen per jaar verwerken. Dat is nu nog voldoende, maar de groei van het aantal EV voertuigen zal ook inhouden dat het aantal afgedankte batterijen enorm gaat toenemen. Ze willen op termijn groeien naar een capaciteit van 500.000 EV batterijen. Of ze daar de CO2 ruimte voor krijgen?
Waarom doen we zo weinig in West Europa?
Het probleem is dat we hier de ontwikkeling van recycling bedrijven vooral niet toestaan omdat ze CO2 uitstoten en omdat ze elektriciteit vragen.
Waarom we iedere week wel een brand bij een recycling bedrijf hebben, is omdat de bedrijven mede door de strenge wetgeving geen andere mogelijkheid zien om van hun problemen af te komen. "Per ongeluk" vliegt alles in brand, zodat ze van hun CO2 probleem en restafval af zijn. De enorme rookpluimen vol met CO2 tellen in de tellingen niet mee. De beste oplossing is dus de slechtste oplossing, namelijk de fik er in.
De recycling bedrijven zijn, mede door het feit dat ze veel meer onder een vergrootglas liggen dan reguliere bedrijven, vrijwel nooit winstgevend.
Cabka bijvoorbeeld, het Duitse recycling bedrijf met beursnotering in Amsterdam, schermt met Ebitda cijfers. Dat doe je als je niet winstgevend bent. Dat bedrijf doet overigens niet alleen aan recycling, maar maakt vervolgens ook weer producten van het uit afval geproduceerde product.
Prachtige opzet, maar gaat het ooit serieus winstgevend worden? Ik moet het nog zien.
|